کد مطلب:369490
سه شنبه 26 بهمن 1395
آمار بازدید:255
دعای 38- و از دعای امام علیهالسلام بود، در توبه کردن از داد خواهیهای بندگان و از کوتاهی کردن در حقوق ایشان و در رهاییاش از آتش
(1) خداوندا من به درگاه تو عذر میآورم از ستمدیدهای که در حضور من به او ستم شد، پس او را یاری نکردم. و از نیکیای که به من شد، پس شکر آن را بهجا نیاوردم. و از بد کرداری که از من عذرخواهی کرد، پس عذر او را نپذیرفتم. و از نیازمندی که از من درخواست کرد، پس او را بر خود برتری ندادم. و از حقِّ حقدار مؤمنی که بر من لازم گردانده بودی، پس آن را به تمامی ادا نکردم و از عیب مؤمنی که برای من آشکار شد، پس آن را نپوشاندم. و از هر گناهی که برایم پیش آمد، پس از آن دوری نکردم.
(2) ای خدای من، از آنها و نظایر آنها از تو عذر میخواهم، عذر خواهیِ از روی پشیمانی، که از مانند آنها مرا در آیندهام، پند دهنده باشد.
(3) پس بر محمّد و خاندانش درود فرست و پشیمانیام را از لغزشهایی که به آن دچار شدم، و عزمم را بر ترک بدیهایی که برایم پیش آید، توبهای قرار ده که دوستی تو را نسبت به من لازم گردانَد. ای دوستدار توبه کنندگان.